شایع ترین عارضه دیابت ملیتوس، تاخیر در ترمیم زخم است و تجارب استفاده از میدان های الکترومغناطیس نوسان دار با فرکانس بسیار پایین در رابطه با پدیده بهبودی زخم، حاکی از موثر بودن آن در کاهش زمان ترمیم است. در این تحقیق، اثر میدان های الکترومغناطیس نوسان دار ELF با فرکانس 20 هرتز و شدت میدان 8mT بر ترمیم زخم پوستی موش های صحرایی دیابتی مطالعه شده است.در این تحقیق از موش های صحرایی نر استفاده شد. حیوانات با تزریق زیر جلدی استرپتوزوسین (65mg.kg) مبتلا به دیابت شدند. زخم های برشی به طول 35 میلی متر بر پوست ناحیه پشتی حیوانات ایجاد شد و حیوانات گروه آزمایش 24 ساعت پس از ایجاد زخم، روزانه به مدت 1 ساعت در معرض میدان الکترومغناطیس (20 هرتز عرض پالس 4ms و شدت میدان 8mT) قرار گرفتند. مراحل بهبودی زخم با اندازه گیری درصد بهبودی سطح زخم، طول دوره بهبودی، و مقاومت زخم در برابر کشش ارزیابی گردید.میانگین طول دوره بهبودی در حیوانات دیابتی در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری پیدا کرد. در مقابل، سرعت بهبودی حیوانات دیابتی که میدان الکترومغناطیس دریافت کرده بودند نسبت به گروه کنترل دیابتی بیشتر بود. مقاومت زخم در برابر کشش در گروه دیابتی تحریک شده نسبت به گروه کنترل دیابتی افزایش معنادار نشان داد. طول دوره بهبودی زخم در گروهی که تحت میدان الکترومغناطیس قرار گرفت در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنادار نشان داد.با توجه به نتایج به دست آمده می توان ادعا کرد که میدان های الکترومغناطیس نوسان دار با فرکانس بسیار پایین، احتمالا با تاثیر بر ظرفیت عملی و تکثیری فیبروبلاست ها، انقباض زخم، افزایش ساخت کلاژن و ماده زمینه، القای اپی تلیالیزه شدن مجدد زخم و افزایش شبکه عروقی سبب تسریع ترمیم زخم در حیوانات دیابتی می گردد. بنابراین می توان پیشنهاد کرد که به عنوان یک روش درمانی برای تسریع ترمیم زخم های دیابتی مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه و هدف: قرار گرفتن در معرض میدان های الکترومغناطیس (EMF) با شدت پایین به مدت طولانی به عنوان یک عامل بالقوه خطرناک برای سیستم های بیولوژیک شناخته شده اند. درباره اثرات EMF بر سلامت انسان نظرات مختلفی وجود دارد. مطالعات اپیدمیولوژیکی و آزمایشگاهی حیوانی، اثرات زیان آور میدان های الکترومغناطیس را بر سیستم های بیولوژیک از جمله سیستم عصبی- مرکزی نشان داده است. مطالعات قبلی با میکروسکوپ نوری بیانگر اثرات زیان آور میدان بر تغییرات مورفولوژیک در مخچه بوده است. هدف ما در این بررسی مطالعه اثرات میدان های الکترومغناطیس بر فرا ساختمان مخچه رت بود. روش بررسی: در این بررسی 30 سر رت نژاد wistar به عنوان مدل آزمایشگاهی انتخاب گردیدند و به دو گروه مساوی آزمایش و کنترل تقسیم شدند. رت های گروه آزمایش به مدت 4 ماه روزانه 4 ساعت در معرض میدان الکترومغناطیس با شدت 3 میلی تسلا قرار گرفتند. پس از اتمام این مدت حیوانات گروه آزمایش و کنترل کشته شدند و نمونه هایی از مخچه جهت مطالعه با میکروسکوپ الکترونی آماده شدند و بافت آنها مورد بررسی قرار گرفت، بررسی کمی و تعداد سلولها در دو گروه کنترل و آزمایش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون t-test مورد آنالیز آماری قرار گرفت. سطح p<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که سلول های پورکنژ مخچه در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کوچکتر می باشند و تعداد آنها بطور معنی داری (p<0.01) در گروه آزمایش کاهش یافته است. از دیگر یافته های این پژوهش کوچک و متراکم شدن هسته، دیلانه شدن شبکه آندوپلاسمی، واکوئله شدن سیتوپلاسم، پارگی و از بین رفتن کریستاها در میتوکندریهای سلولهای پورکنژ مخچه بود. نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که قرار گیری دراز مدت در معرض EMF سبب ایجاد تغییرات تخریبی در مخچه می شود.

هدف: در این بررسی تاثیر میدان الکترومغناطیسی بر روند رسیدگی فولیکولهای تخمدانی و اوولاسیون مطالعه شده است. مواد و روشها: برای این منظور رتهای ماده برای مدت 3 ماه در معرض میدان الکترومغناطیس با قدرت 50 گوس قرار گرفتند و سپس از تخمدان آنها نمونه برداری شد و نمونه ها برای مطالعه میکروسکوپی آماده شدند. ضمن مطالعه میکروسکوپی تعداد فولیکولها و اجسام زرد نیز در مقاطع شمارش و از نظر آماری با هم مقایسه شد. یافته ها: مطالعات میکروسکوپی نشان داد که در گروه تحت تاثیر میدان نسبت به گروه کنترل هسته اووسیت، سلولهای گرانولوزا و تک داخلی متراکم شده است. همچنین مشخص شد که در گروه تحت تاثیر میدان تعداد فولیکولها نسبت به گروه کنترل بیشتر ولی تعداد اجسام زرد کمتر است .(p<0.001) علاوه بر این؛ تعداد فولیکولهای آترتیک و دارای رشد غیرطبیعی در تخمدان رتهای گروه آزمایش به وفور دیده شد. نتیجه گیری: به طور کلی یافته های حاضر بیانگر اثر مهاری میدان الکترومغناطیس بر روند رسیدگی فولیکولهای و متوقف شدن رشد آنها قبل از رسیدن به مرحله اوولاسیون است. به نظر می رسد این اختلال می تواند از اثرهای سایتوتوکسیک میدان الکترومغناطیس بر اووسیت، سلولهای گرانولوزا و تک داخلی ناشی شود.

هدف: با افزایش روز افزون استفاده از امواج الکترومغناطیسی در محیط زندگی، صنعت مخابرات و زمینه های پزشکی، ارزیابی همه جانبه آثار میدانهای الکترومغناطیسی یا  Electro Magnetic Field (E.M.F)با شدتهای متفاوت بر بافتها و ارگانهای بدن شدیدا احساس می شود. گزارشهای ضد و نقیض در مورد آثار زیانبار میدان الکترومغناطیسی با فرکانس های مختلف از عوامل محرک درانجام این مطالعه بوده است.مواد و روشها: به منظور بررسی اثرهای میدان الکترومغناطیسی یکنواخت بر محیطهای بیولوژیک یک دستگاه مولد E.M.F با فرکانس 60-50 هرتز میدانهای متغیر تا 250 گوس و قابل تنظیم و در 15 درجه، طراحی و بعد از کالیبره کردن (درصد اطمینان 95 درصد) استفاده شد. برای بررسی آثار میدان E.M.F بر تکامل مغز (مخ) جنین رت، 6 رت نر و 6 رت ماده باردار، طی دوران بارداری و نوزادان متولد شده برای دو ماه بعد از تولد روزانه به مدت 8 ساعت در معرض میدان الکترومغناطیس با شدت ثابت 120 گوس و فرکانس 60-50 هرتز قرار گرفتند. سپس نمونه های بافتی تهیه شده از مخ با میکروسکوپ نوری مطالعه شدند.یافته ها: بررسی هیستوپاتولوژیک نشان داد که واکوئل هایی در ماده سفید مخ ایجاد شده، سلولهای اپاندیمال در بیش از یک ردیف دیده شدند و سلولهای هرمی متراکم تر و کوچکتر مشاهده گردید و محدوده هسته و محتویات آن قابل مشاهده نبود.نتیجه گیری: این یافته ها نشانگر آثار سو میدان الکترومغناطیسی بر روی سلولهای مغز می باشد و مبین ضرورت انجام مطالعات و بررسیهای وسیع در رابطه با آثار میدان الکترومغناطیس بر انسان است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

پیش زمینه و هدف: گزارش های متعدد سال های اخیر نشان دهنده اثرات سوء میدان های الکترومغناطیس بر سیستم های بیولوژیک می باشد. میدان های الکترومغناطیس به عنوان یک عامل محیطی توسط وسایل الکتریکی روزمره نظیر تلویزیون و کامپیوتر و وسایل طبی و مولدها تولید می شود.هدف از بررسی حاضر مطالعه اثرات میدان های الکترومغناطیس بر ارگان های تولید کننده منی در رت هایی است که برای مدت طولانی در معرض میدان الکترومغناطیس قرار بگیرند.مواد و روش: برای انجام بررسی حاضر از فرکانس 50 هرتز جهت ایجاد میدان الکترومغناطیس به شدت 3mT استفاده شد و رت های نر نژاد ویستار به عنوان مدل آزمایشگاهی انتخاب شدند. رت های گروه آزمایش در معرض میدان الکترومغناطیسی به شدت 3mT به مدت 2 ماه، روزانه 5 ساعت قرار گرفتند. پس از اتمام دوره آزمایش رت ها در هر دو گروه کنترل و آزمایش کشته شدند و از مجاری اپی دیدیم، پروستات و سمینال وریکول آنها نمونه برداری انجام و جهت مشاهده با میکروسکوپ الکترونی آماده سازی شدند.یافته ها: بررسی با میکروسکوپ الکترونی نشان دهنده تغییرات زیر در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود. در اپی دیدیم، ارتفاع سلول های اپی تلیال و ارتفاع استروسیلیاها افزایش یافته بود (P<0.05)، در حالی که تعداد سلول های ترشحی کاسته شده بود (P<0.05). در پروستات، میزان گرانول های ترشحی افزایش یافته بود و هسته به صورت نامنظم نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. در سمینال وزیکول، تراکم و دانسیته گرانول های ترشحی به طور واضحی تغییر یافته بود.بحث و نتیجه گیری: تغییرات ایجاد شده توسط میدان های الکترومغناطیس در بررسی حاضر بیانگر تغییر عملکرد سلول های ترشحی دخیل در تولید منی می باشد که مجموعه این تغییرات احتمالا می تواند باعث تغییر در کیفیت منی گردد.

پیش زمینه و هدف: در دنیای مدرن امروز، وسایل و تجهیزات مولد امواج الکترومغناطیس در سطح بسیار وسیعی مورد استفاده قرار می گیرند. نظر به اهمیت آگاهی از اثرات این میدان ها تصمیم گرفته شد تا اثرات میدان های الکترومغناطیس بر مخاط کانال دفران و پروستات و نیز بر مورفولوژی اسپرم مورد مطالعه قرار گیرد. مواد و روش کار: در این تحقیق رت های نر نژاد Wistar به عنوان مدل آزمایشگاهی انتخاب گردیدند. رت ها به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. رت های گروه آزمایش به مدت 3 ماه و روزانه 4 ساعت در معرض میدان الکترومغناطیس با شدت 50 گوس قرار گرفتند. پس از انقضای این مدت حیوانات گروه های آزمایش و کنترل با جابه جایی مهره های گردنی کشته شدند و از کانال دفران و پروستات آن ها برای مطالعه با میکروسکوپ نوری نمونه برداری گردید. همچنین پس از تهیه اسمیر، مورفولوژی اسپرم مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که در گروه آزمایش ارتفاع سلول های مخاط کانال دفران و غدد پروستات نسبت به گروه کنترل کاهش یافته و هسته سلول ها متراکم شده اند. از تغییرات دیگر در گروه آزمایش می توان به از بین رفتن استریوسلیا در مخاط کانال دفران و کاهش ترشحات غدد پروستات اشاره کرد. در بررسی لام های مربوط به اسمیر، مورفولوژی اسپرم در مقایسه با گروه کنترل تغییر نیافته بود ولی در گروه آزمایش پدیده فرنینگ از بین رفته بود.بحث و نتیجه گیری: امواج الکترومغناطیس موجب ایجاد اثرات سوء بر سیستم تناسلی می گردد.